Arazoen existentzia hartzen dugu trebetasun akademiko edo sozial baten domeinuan atzerapen bat antzematen denean, edo banakoa bere ingurunearen egokitzapenerako ohiko portaera desegokiak daudenean.

Haurtzaroko jokaera arazoak “jokaera arazo txikiak” bezala kontsidertazen dira, baina nahiz eta arazo larria ez izan, talde sozialean ondoeza sortzen dute, hirugarren pertsonak kaltetzen dituzte eta arrisku-faktore dira garrantzi handiagoko beste arazo batzuen agerpenerako.

Jakinik, arazoak ez dira ebazten denborarekin. Hauek, tamaina handiagoa edo txikiagoak izan arren, denborarekin larriagotu egiten dira soilik.

Honela, hasiera batean denbora-marjina laburrean ebatz litekeena, hilabeteen igarotzearekin, kasu batzuetan, esku-hartze luze eta beti espezializatutakoa behar dute.

Jokaera arazorik ohikoenak dira: amorrualdiak, agresibitatea, beldurrak, eskola zereginak sahiestea, erantzun txarrak, uzkurtasuna, hiperaktibitatea, kexa iraunkorrak, anai-arreben arteko borrokak...