Denborarekin, bizikidetasunak gatazkak sortzen ditu. Honek esan nahi du, bikoteko kide baten nahiak eta lehentasunak beste kidearen desberdinak diren uneak daudela. Aurrez ikusteko edo eguneroko bizitzaren gatazka hauek ebazteko trebetasunik eza bikote-erlazioa hondatuko duena da.

Bikotekidearekin ikasten bizitzea, bikotearekin erabakiak hartzen ikastea da.

Egoera askotan, bikotea gatazka-egoeran mantentzen da, sortzen duten gaiak tratatzea saheisten dutelako, dena denborak konpontzen duela pentsatuz.

Hala ere, gehienetan, egoera hau zailtzen joaten da.

Kontatutako aukeretan, bikoteak aipaturiko egoeratik irtetea lortzen du. Hau ez da gertatzen sorginkeriaz, baizik eta gatazka konpotzeko erreminta egokiak aurkitu direlako,jarrera eta jokabide aldaketen ondorioz.

Gomendagarria da bikote-terapiara joatea bikotearen kide bat bestearekin gaizki sentitzen denean, gutxienez horrela bi edo hiru hilabeteko denboraldian egonez.

Bikote-krisia sortu dezaketen faktore asko daude: lehen seme baten jaiotza, bikote-erlazioan hirugarren pertsona bat tartean sartzea, bikotearen euskarririk eza, diru sarreren murriztapen adierazgarria...

Bestalde, bikote egonkorraren haustura estres-iturri handienetako bat denez, psikologoa harremaren mailakako hondatzea aurrez aurretik ikusten sahiestea edo banatzean edo dibortzio ez desiragarri batean amaitu dezaketen krisi afektibo egoerak ebaztean zentratuko da.